Marleen de Man

Geplaatst op door

2007 Belle
Marleen de Man is in 1949 geboren in Vlaardingen. Lange tijd woonde ze in Zoetermeer alwaar ze begin jaren ’90 middels een keramistencursus voor het eerst in aanraking kwam met klei. Dit was voor haar een geweldige ervaring en ze besloot zich hierin te gaan bekwamen.

In 1994 verhuisde ze met haar gezin naar Eindhoven en sloot ze zich direct aan bij de BKT [Beoefenaars van Keramische Technieken]. De eerste jaren werkte ze onder de inspirerende leiding van docente Lianne Rijkers. Daarna werd ze door de eveneens zeer getalenteerde keramiste Mitzi van de Akker begeleidt.

Marleen werkt graag met grove Chamotte klei en vindt het aantrekkelijk om in het werkstuk ook de structuur van de klei te laten zien. De oxides die zij gebruikt geven het werk een natuurlijke uitstraling. Voorheen werkte ze vaak met cobalt oxide, tegenwoordig gebruikt ze ook koper, mangaan, rutiel en verschillende ijzer oxides.

Naast de witte Chamotte werkt zij ook graag met zwart bakkende klei en met engobes en pigmenten. Zij houdt vooral van spontane vormen waarin de natuurlijke uitstraling van de klei nog te zien is.

Doordat zij met KUBES (Kunst en Cultuur voor Blinden en Slechtzienden) exposeert ontdekt zij nieuwe inspiratiebronnen. KUBES geeft vaak een opdracht mee voor de nieuwe expositie en zodoende vernieuwt haar creatieve denken. Zij exposeerde met KUBES in het van Abbe museum te Eindhoven waarvoor ze ‘Die Drommelse Dommel’ maakte, geïnspireerd op een kunstwerk van het van Abbe museum. Zij werkt ook veel met engobes en een verfbrander die de klei snel droogt, zodat de klei na bewerking begint te barsten en er een mooi effect ontstaat. Eén van die beelden met dit effect, maakte ze voor de expositie van Beelden aan Zee in Den Haag. Doordat haar zicht minimaal is, ontwikkelt ze zelf nieuwe technieken zodat ze toch kan maken wat ze in gedachten heeft. Zo maakte ze twee grote zebra’s die ze eerst met engobes bewerkte en daarna uitkraste, zodat er toch ‘zebra’ lijnen ontstonden die ze niet meer op de ‘gewone’ manier kon maken. Deze zebra’s waren onder andere op de expositie van Slot Zeist te zien.

Marleen is aangesloten bij KuBra. Stichting KuBra (Kunstenaars Uit Brabant), opgericht d.d. 17 februari 2011, is een overkoepelende organisatie ontstaan uit een samenwerking van kunstenaars https://www.stichtingkubra.nl/home/

Bij Marleen is in 2007 MD (macula degeneratie) geconstateerd waardoor ze steeds minder ging zien. Enkele jaren later, in 2009, is bij haar de ziekte van Stargardt gediagnostiseerd. Deze erfelijke ziekte veroorzaakt MD. Door de vele hulpmiddelen zoals onder andere een loepbril en beeldschermloep die tot haar beschikking staan, kan zij nog steeds haar grote passie volgen. .

Meer informatie: www.kijkopkeramiek.nl
e-mail: marleen@kijkopkeramiek.nl
telefoon: 040 – 2812860

Interview met Marleen
Opening van Beelden Aan Zee te Scheveningen

 

Intervieuw met Marleen door Muzieum

Geplaatst op door

In onze zoektocht naar kunst over liefde, komen we in contact met Stichting KUBES. Een stichting die zich inzet voor toegankelijke kunst en cultuur voor blinden en slechtzienden. Terwijl we verschillende portfolio’s bekijken, vallen de beelden van Marleen de Man meteen op. De liefde spat overduidelijk van de beelden die zij maakt af! Een telefoontje verwijderd en nog geen week later staat collega Elise bij Marleen op de stoep.

Het hele huis van Marleen staat vol met schitterende beelden die ze allemaal zelf gemaakt heeft. Elise bezoekt Marleen niet alleen om beelden uit te zoeken voor de tentoonstelling, maar gaat ook in gesprek met haar, want wie is Marleen, hoe gaat ze te werk en waar gaat haar hart sneller van kloppen?

VERTEL ONS EENS WAT MEER OVER JEZELF

“Mijn naam is Marleen de Man, geboren in Vlaardingen. Getrouwd en verhuisd naar Zoetermeer. Daar hebben mijn man en ik vier kinderen gekregen. In 1994 zijn we naar Eindhoven verhuisd en sindsdien woon ik hier. In dit huis ben ik gestart met het maken van kunst.”

WANNEER EN WAAROM BEN JE BEGONNEN MET HET MAKEN VAN KUNST?

“In Zoetermeer heb ik vlak voor mijn verhuizing naar Eindhoven een klei workshop gevolgd en vond dat zo leuk dat ik in Eindhoven lid ben geworden van BKT (Beoefenaars keramische technieken). Over de afgelopen 26 jaar heb ik bij BKT met verschillende docenten gewerkt. Allemaal hebben ze hun eigen visie en trucjes, waardoor je veel leert.”

“In het begin zocht ik mooie ontwerpen op en maakte ik ze na, maar opgegeven moment wil je meer. Steeds meer ontdekken wat bij je past, wat je leuk vindt en wat je kunt. Helemaal toen ik steeds slechter ging zien. In 2008 is bij mij Maculadegeneratie vastgesteld en daarna de ziekte van Stargardt. In 2009 moest ik stoppen met werken, vanwege mijn slechte zicht. Gelukkig kon ik wel blijven doorgaan met het maken van kunst.”

“Soms vind ik het lastig om afstand te doen van mijn gemaakte beelden.”

Marleen lacht: “Kunst maken voelt voor mij niet als mijn beroep, maar mijn hobby. Daarom vind ik het soms lastig om afstand te doen van de beelden, maar zoals je ziet moet ik ze wel verkopen, anders staat binnenkort heel mijn huis vol.”

MET WELKE TECHNIEKEN EN MATERIALEN WERK JE HET LIEFST?

“Technieken zijn er net als materialen in alle soorten en maten. Doordat ik pas op latere leeftijd slechtziend geworden ben, heb ik van veel technieken weet. Die gebruik ik nu dan nog steeds en zijn heel uiteenlopend. Het enige leidend daarin is dat ik het allerliefst op mijn gevoel werk.”

“Qua materialen werk ik het liefst met chamotte klei. Het mooie aan deze klei is dat je het heel grof kunt houden, maar ook heel strak kunt afwerken. Je kunt er eigenlijk alle kanten mee op. Ik experimenteer veel met structuren dus voeg regelmatig zand, stoffen of touw toe. Dat geeft leuke effecten.”

WELKE INVLOED HEEFT HET SLECHTER ZIEN OP JE WERK?

“Waar ik voorheen veel met details werkte, doe ik dat nu niet meer. Simpelweg omdat ik het niet meer goed zie. Het is nog wel mogelijk om details te maken, maar dan heb ik mijn beeldschermloep en loepbril nodig, dan voel ik mij net een chirurg.

“Mijn werk is door de jaren heen zeker veranderd. Nu geldt hoe groter, hoe beter ik het kan voelen en maken. Het kleine werk gaat niet meer, maar doordat ik dit al heel lang doe heb ik voor mijzelf technieken ontdekt die werken met minder zicht.”

“Een voorbeeld hiervan zijn zebra’s die ik gemaakt heb. Waar ik met zicht drie keer over hetzelfde laagje glazuur heen ga om een mooi streepje te maken. Los ik dat nu op door te werken met witte en zwarte klei. De witte klei vormt de basis. Over het hele beeld zet ik een zwarte laag klei. Daardoor kan ik in een beweging de zwarte klei wegkrassen, zodat ik een witte streep krijg. Het resultaat? Een zwarte zebra met witte strepen. Dit principe heb ik ook andersom gedaan, waardoor ik ook een witte zebra met zwarte strepen gemaakt heb.”

WAAR WERK JE OP DIT MOMENT AAN?

“Aan Indisch herinneringsmonument, wat het precies wordt blijft nog even geheim. Ik kan alleen verklappen dat het een groot in brons gegoten beeld wordt. Het beeld wordt onthuld op 25 september 2021 en staat in een park bij een zorgcentrum in Eindhoven.”

WAAR BEN JE HET MEEST TROTS?

“Dat ben ik op de twee zebra’s waar ik het net over had. Vind het zo mooi dat ik een techniek gevonden heb om de strepen te zetten met mijn slechte zicht. Verder ben ik nu met abstracte beelden bezig, die mij ook trots maken. Daarnaast zijn er beelden die ik zelf zo mooi vind dat ik ze perse niet wil verkopen.”

Marleen wijst naar een beeld: “Dat beeld dat daar staat bijvoorbeeld. Een mooi gevormde vrouw, waar ik veel zand in heb verwerkt. En of het nu door het zand kwam of niet, de oven werd veel te heet en sloeg op hol. Daardoor zitten daar nu verschillende mooie kleuren in, per ongeluk of niet, daar ben ik ook trots op.”

VAN WELK KUNSTWERK GAAT JE HART SNELLER KLOPPEN?

“Een kunstwerkje van mij op de badkamer, gaat mijn hart stiekem sneller van kloppen. Daar zit zoveel ontroering in, dat het nog steeds een van mijn dierbaarste kunstwerken is. Hoe zij samen staan vind ik prachtig.”

“Het beeld is uit een stuk klei gemaakt. Zij is wat kleiner, neigt naar hem en hij kust haar lief op haar hoofd. Heb het in de tijd gemaakt dat ik nog beter kon zien, want er zitten nog gezichtjes op, dus het staat er al een hele tijd.”

DE LIEFDE VALT METEEN OP IN JE BEELDEN, IS DAT BEWUST?

“Ja! Het thema liefde past bij mijn karakter. Een belangrijk onderwerp voor mij en dat zie je terug in mijn werk: liefde voor mensen, dieren en natuur. Liefde vind ik een soort magie en samensmelting van iets. Een van de redenen om mijn beelden uit een stuk klei te maken, zodat ze samensmelten als een paar.”

MOGEN BEZOEKERS DE BEELDEN AANRAKEN?

“Uiteraard, vaak mag het natuurlijk niet, maar bij mijn beelden wel. Extra leuk dat het helemaal bij het muZIEum past, waar het gaat om het ervaren met weinig of geen zicht. Dus ben je bij het muZIEum, sluit je ogen, voel en ontdek de structuren van mijn beelden. Wat haal jij eruit?”

De beelden van Marleen zijn te zien tot en met eind 2021.

Indisch en Moluks gedenkteken

Geplaatst op door

Koffer als herinnering voor Indisch-Molukse
gemeenschap in Eindhoven

De onthulling van het monument (foto: Peter van de Wal).

Jarenlang speelde het idee in het hoofd van de 73-jarige Roy Meelhuysen: een
gedenkteken voor de Indisch-Molukse gemeenschap in Eindhoven. Zaterdag
werd dat idee werkelijkheid en daar is Roy trots op. ‘’Als ik er straks niet meer
ben, moet iemand die jonge generatie iets leren over ons verleden.’’

Geschreven door: Madhavi Raaijmakers
Het monument staat aan de Dominee Theodor Fliednerstraat, tegenover een
zorghuis. Zowel Roy Meelhuysen zelf als burgemeester John Jorritsma vertelde
iets voor het beeld werd onthuld.
Als monument is gekozen voor een bronzen koffer. Een idee uit de koker van
Roy, maar uitgevoerd door Eindhovense kunstenares Marleen de Man.
De koffer staat symbool voor de vele mensen uit Nederlands-Indië die na de
Tweede Wereldoorlog veelal gedwongen naar Nederland kwamen. Ze lieten
bijna alles achter in hun thuisland en kwamen met een paar koffers aan in
Nederland.

 

Atelier en beeldentuin Ruimte in beeld

Geplaatst op door

DigiBlok1_2016

 17 april – 3 juli

In het eerste expositieblok van dit seizoen presenteren wij in de beeldentuin stalen sculpturen van Ruud Schrijverhof en keramische beelden van Marleen de Man. In de binnenruimte van het atelier ziet u schilderijen en digitale prints van Mappie Pennings, landschaps-tekeningen van Gilles de Rooij en keramische sculpturen en bewaarobjecten van Caroline Peeters. Natuurlijk is het werk van beeldhouwcollectief Ruimte in beeld gedurende het gehele seizoen in de tuin aanwezig.

U bent van harte welkom op deze gevarieerde expositie die geopend wordt op 17 april 2016. De eerste expositie loopt van 17 april t/m 3 juli.

Adres:
Dubbestraat 9a
5674 AE Nuenen



Wat is keramiek

Geplaatst op door

Marleen_De_Man

Het begrip keramiek zou afkomstig zijn van het Griekse woord ‘Keram(ik)os’, dat staat voor leem, pottenbakkersklei ofwel ‘werk gemaakt van aarde’.

Voorbeelden van keramieken zijn aardewerk, steengoed en porselein. Keramiek ontstaat door verhitting (in bijvoorbeeld een oven). De klei en de verhitting bepalen of het product aardewerk, steengoed of porselein is.

Bij de traditionele keramieken valt bijvoorbeeld te denken aan gebruiksvoorwerpen zoals potten en serviezen in porselein, aardewerk of steengoed, aan bouwmaterialen (baksteen, straatstenen en tegels) en aan sanitair (wasbakken en toiletpotten). Een ander voorbeeld van traditioneel keramiekgebruik is de (beeldhouw)kunst. Hierin staan vooral de vorm en kleur van keramiek centraal. Veelal wordt keramiek hierbij van een glazuurlaag voorzien.